ใจสู้ไม่ท้อถอย ลบคำสบประมาท  หนุ่มพิการ เปิดร้านซ่อมอิเลคทรอนิคส์

ใจสู้ไม่ท้อถอย ลบคำสบประมาท หนุ่มพิการ เปิดร้านซ่อมอิเลคทรอนิคส์

หนุ่มพิการเมืองช้าง ใจสู้ไม่ท้อถอย ลบคำสบประมาท เปิดร้านซ่อมอิเลคทรอนิคส์ที่บ้าน
รับซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าในชุมชนเเละระเเวกใกล้เคียง สร้างรายได้เลี้ยงชีพ

 

6ม.ค2565 ผู้สื่อข่าวประจำจังหวัดสุรินทร์รายงานว่า ได้พบช่างสิน หรือใครๆเรียกจนติดปากว่าช่างเดี่ยว นายพูนสิน ยั่งยืน อายุ 39 ปี อยู่บ้านเลขที่ 5หมู่3 ต.ตาวัง อ.บัวเชด จ.สุรินทร์ ร่างกายพิการมาแต่กำเนิด นิ้วมือผิดรูปทั้ง2ข้าง ขาขวาขาดใต้เข่าใช้อุปกรณ์ขาเทียมช่วยเดิน แม้ร่างกายจะไม่ครบ 32 เหมือนคนอื่นเขา แต่ช่างสินหรือช่างเดี่ยวที่คนในหมู่บ้านรู้จัก ใช้วิชาชีพที่ได้ร่ำเรียนมาเเละประสบการณ์ทำงานมาเกือบ20ปีจากจ.ชลบุรี มา เปิดร้านเล็กๆใต้ถุนบ้าน รับซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าทุกชนิด ประกอบสัมมาอาชีพได้เหมือนคนปกติทั่วไป จนได้รับฉายาว่า “ช่างเดี่ยว”ประจำตำบล เพราะเป็นช่างซ่อมทีวีเจ้าเดียวในเขตพื้นที่ตำบลตาวัง เเละพื้นที่ใกล้เคียง ซึ่งคิดค่าซ่อมไม่เเพง คนในชุมชนเห็นว่ายามเครื่องใช้ไฟฟ้ายามเสีย ยามชำรุดหาร้านซ่อมยากในเขตชุมชน ซ่อมทีต้องเข้าที่ตัวอำเภอ ช่างสินก็เป็นเจ้าเดียวในเขตชุมชน เเละคิดค่าซ่อม ค่าบริการไม่เเพง เเถมให้บริการรับซ่อมนอกพื้นที่อีกด้วย

ช่างสิน เล่าว่า ตนพิการมาตั้งเเต่กำเนิด เเละเป็นลูกคนสุดท้อง ในจำนวนพี่น้อง6คน ครอบครัวมีอาชีพเกษตรกรเป็นหลัก หลังจากตนเรียนจบมัธยมปลาย สมัครเรียนอยู่หลายเเห่ง เเต่เป็นความโชคดีที่พี่สาวเเนะนำให้สอบที่ชลบุรี ซึ่งสอบชิงทุนเรียนฟรีได้ที่ วิทยาลัยเทคโนโลยีพระมหาไถ่พัทยา ซึ่งเป็นโรงเรียนสำหรับฝึกวิชาชีพสำหรับคนพิการโดยตรง มีหลายสาขาให้เลือก ตนเลือกสาขาอิเลคทรอนิคส์ฮาร์ดเเวร์ ลดค่าใช้จ่ายครองครัวได้มากเเถมไม่ต้องสง จนเรียนจบป.ว.ส.เเละทำงานพร้อมเปิดร้านซ่อนอยู่พัทยามาเกือบ20ปี จนกระทั่งสูญเสียเเม่ซึ่งจากไปด้วยโรคประจำ จึงกลับมาอยู่บ้านตามคำขอของพ่อที่อยากให้กลับมาอยู่เป็นเพื่อน เเละรับซ่อมงานเเถวบ้านสร้างรายได้ จนสูญเสียคุณพ่อไปอีกคนด้วยโรคชรา
ปัจจุบัน ตนเปิดร้านเล็กๆรับซ่อมที่บ้านบริเวณใต้ทุน อยู่กับพี่สาว รายได้ต่อวัน800-900 บวกกับตัวเองมีความสนใจในการเล่นดนตรีเเละรับทำดนตรีเรียบเรียงเสียงประสาน รับตัดต่อคลิบ/วีดีทัศน์ รายได้ต่อเดือนก็พออยู่ได้ เพราะไม่มีค่าใช้จ่ายมากหนัก เพราะเป็นบ้านของตัวเอง ส่วนที่นาให้พี่ชายทำ เพราะตนร่างกายไม่เอื้ออำนวย พอเก็บเกี่ยวพี่ชายก็เเบ่งข้าวมาให้

ถ้าถามถึงความลำบาก ก็คงไม่ต่างจากคนพิการคนอื่นๆ ที่มีวันท้อ วันเหนื่อย วันสิ้นหวัง หมดหวัง อ่อนเเอหมดกำลังใจ เดี๋ยวมันก็ผ่านไป ซึ่งตอนอยู่ชลบุรีต้องใช้คำว่าปากกัดตีนถีบ พอกลับมาอยู่บ้าน ก็ต้องผลักตัวเองไม่อยากเป็นภาระของครอบครัวเเละคนรอบข้าง เเละอยู่ร่วมกับคนอื่นอย่างปกติสุข ก็รู้สึกดีใจเเละภูมิใจเเล้ว ขอขอบคุณครอบครัวที่ให้การศึกษา ให้มีวิชาชีพติดตัว แม้พ่อเเม่ไม่อยู่ยังหาเลียงชีพได้เเละขอขอบคุณลูกค้าทุกๆท่านที่มาใช้บริการ ครับ หากพื้นที่ใกล้เคียงสนใจนำเครื่องใช้ไฟฟ้าติดต่อได้ที่094-1635163

ภาพ/ข่าว ทีมผู้สื่อข่าวภูมิภาคประจำจังหวัดสุรินทร์

ข่าวประชาสัมพันธ์ ข่าวทั่วไป สังคม